Biografia

Krystyna Giżowska

To była decyzja przemyślana. Zdecydowała, że skoro ma się usamodzielnić, to właśnie nadszedł już czas. Niezależnie od skutków dokonać wyboru, świadoma konsekwencji tego kroku pójść własną drogą-wspomina Krystyna Giżowska.

Przeznaczeniem Krystyny Giżowskiej był zawód ekonomisty. Po ukończeniu Technikum Ekonomicznego ostatecznie porzuciła ten projekt. Tak naprawdę bez reszty pochłaniała ją muzyka. Od najmłodszych lat śpiewała i tańczyła, a już jako 14-latka odnosiła znaczące sukcesy solowe w Zespole Pieśni i Tańca TRANSPORTOWIEC w Koszalinie. Wygrywała  wtedy nie tylko regionalne konkursy piosenki, ale dała się także poznać ogólnopolskiej publiczności. W roku 1968 została finalistką Giełdy Piosenki i nawiązała współpracę z big-bandem prowadzonym przez  Ryszarda Balickiego oraz Ryszarda Poznakowskiego, a zaraz potem została laureatką II-ej nagrody w konkursie amatorów Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu.

Za rok publiczność kołobrzeska przyznała jej honorową nagrodę. Od roku 1971-1976  związała się z wojskowymi zespołami FLOTYLLĄ i RADAREM.  Pracując z nimi pod kierunkiem znakomitych fachowców, m. in. Danutą Baduszkową i Jackiem Korczakowskim nauczyła się wszystkiego, co wiąże się ze scena; dykcji, solfeżu, emisji głosu, ruchu scenicznego. Nabyte umiejętności szybko zaowocowały licznymi nagrodami.

Własna droga jako solistki Krystyny Giżowskiej zaczęła się w 1976 roku debiutując na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu piosenką Ballada o zwyczajnym dniu. W tym samym roku w Soczi, na Międzynarodowym Festiwalu piosenki, zdobywa II nagrode. Rok 1977 przyniósł jej II nagrodę na festiwalu  Coup d’Europe w Villach / Austria / W 1978 r. Na znanym i liczącym się festiwalu w Rostoku NRD – People and the sea zostaje uhonorowana specjalną nagrodą za najlepszą interpretację piosenki do muzyki Chopina- Mój serdeczny kraj. Rok 1979 przynosi jej III nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym w Dreżnie / NRD /. Na festiwalu  Drezno 81 jest już gwiazdą uświetniającą koncert galowy. Również jako  guest – star śpiewa w galowym koncercie na Światowej Wystawie Kwiatów w Munich-Gladbach, następnie w specjalnym koncercie telewizji RAIS, potem w rewiowym programie Aktuelle Schaubude w Hamburgu oraz galowym koncercie z okazji święta gazety LHumanite w /Paryżu / oraz Grand Prix 81 na Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Karlshamm / Szwecja / – za piosenkę Hej, mister Gatsby. Rok 1982 jest potwierdzeniem wchodzenia do najlepszych. Bierze udział w galowym koncercie Decinska Kotva w Czechosłowacji jako gwiazda specjalna. I znów zaproszenie do Hamburga, do wzięcia udziału w cyklicznej rewii estradowej Aktuelle Schaubude. W 1983r. na Gala Concert OIRT /międzynarodowa organizacja rozgłośni radiowych i telewizyjnych/ zajmuje II- miejsce. Jest Gwiazdą Festiwalu w Varadero / Kuba / i dla telewizji kubańskiej nagrywa 50-minutowy show. Bierze udział w galowych koncertach telewizji RFN-owskiej i NRD-owskiej, między innymi w serii koncertów telewizji NRD- Oder Palete. Również w NRD jest pierwszą gwiazdą kolejnych programów rewiowych w berlińskim Fredrich-stadtpalast.  Na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot’84  Krystyna Giżowska otrzymuje najwyższą nagrodę GRAND PRIX za piosenkę- Blue box / J.Kondratowicza i A. Maliszewskiego.

Te sukcesy jak również intensywna działalność koncertowa w kraju i za granica potwierdziły trafność wyboru własnej drogi. Krystyna Giżowska stała się gwiazdą największego formatu. Zaczęła nagrywać płyty, programy i piosenki we wszystkich stacjach radiowych i telewizyjnych, a jej występy zapełniały i zapełniają do dzisiaj największe sale koncertowe. Zawsze gustowny kostium sceniczny, naturalność z jaką się porusza sprawiają, że Krystyna Giżowska witana jest serdecznie w każdym zakątku Polski i nie tylko.

Czy pamiętają Państwo wszystkie jej piosenki. Jest ich tak wiele, że trudno zliczyć. Niektóre, takie jak ; Złote obrączki, Samotność czeka na peronie, W drodze do Fontainebloue, Nie było Ciebie tyle lat czy też Przeżyłam z Tobą tyle lat  wśród publiczności pobiły wszelkie rekordy powodzenia.

opracował
Jarosław Marek Kawka